W nowej, paryskiej rzeczywistości, poszerzał swą wiedzę w  pracowni Césara w tamtejszej Académie des beaux-arts, a Pierre Restany został krytykiem i komentatorem jego dzieła. Lata siedemdziesiąte wniosły też nowe artefakty, które do dzisiaj znaczą jego artystyczną drogę. To wówczas cegła stała się  budulcem jego sztuki, symbolem, logo, śladem, którym znaczy różne zakątki globu, do których dociera. Ten gliniany obiekt pełni funkcję modułu do „cegłowania” świata, formy, po którą sięga przy budowaniu złożonych struktur i instalacji. Wciąż znajduje nowy powód do jej zaistnienia oraz nową filozofię, której przyświeca idea łączenia i solidarności, tak pożądanych w tym podzielonym i pełnym konfliktów świecie.

Tomek Kawiak należy do artystów, którzy potrafią sprostać  niemal wszystkim wyzwaniom w obszarze sztuk plastycznych. To gatunek Homo faber, który doskonale radzi sobie z rysunkiem, nieobca jest mu grafika, ma na swym koncie filmy wideo, z łatwością posługuje się farbą i pędzlem, z upodobaniem sięga po formy przestrzenne, z czego rzeźba i relief o kolażowym rysie, wydają się plasować najwyżej na liście jego preferencji artystycznych. Charakteryzuje go rzemieślnicze podejście do dzieła oraz dbałość o zachowanie go dla potomnych, co w dzisiejszej dobie efemerycznych projektów, może sugerować nieco anachroniczną postawę.  Dodać wypada wytrwałość w cyzelowaniu szczegółu, determinację w oddawaniu szorstkości i fizyczności materiału, przywiązanie do faktur, łączenie ze sobą powierzchni lśniących, afirmatywnych i połyskliwych, z matowymi, przygaszonymi i tępo brzmiącymi.

Wystawa, którą artysta proponuje w przestrzeni Galerii 72, nie przedstawia – przeskalowanych do monumentalnych form i odlanych w brązie – dżinsowych okryć czy ich przepastnych kieszeni. Kawiak wraca do cyklu prac „Rysunek – malarstwo zostawiania śladów wokół osi”, datowanych na 1975 rok. Ta seria reliefowych utworów jest nie tylko efektem rozważań autora na temat utensyliów malarskich i metrycznego systemu, ale także próbą odniesienia i powrotu do jego młodzieńczych przemyśleń o formie, proporcjach, kolorze oraz środkach, przy użyciu których, ten intelektualny dyskurs przybrał swój wizualny kształt. Clou tego pokazu stanowi instalacja, gdzie cegła staje się lejtmotywem przełożonym na język malarstwa, fotografii, obiektów świetlnych, rozpadającego się muru, którego konstrukcję tworzą specjalnie na tę okoliczność wypalone formy z logo autora. Ekspozycja zakreśla koło toczące się „wokół osi” drogi twórczej artysty, wyznacza trajektorię między początkiem jego dzieła a chwilą obecną. Całość wiąże komunikat, który autor chce nam przekazać w pięćdziesiąty jubileusz swej niestrudzonej pracy i dzieła.

Wystawa: „ Tomek Kawiak. Ślady 1972-2017”

Data otwarcia: 15 września 2017 o godzinie 18:00

Miejsce wystawy: Galeria 72 Muzeum Ziemi Chełmskiej w Chełmie, ulica Lubelska 55, 22-100 Chełm

Czas trwania wystawy: 16 września – 31 października 2017

Kurator wystawy: Jagoda Barczyńska